ప్రతి జ్ఞాపకం ఓ మొక్కై పూసినట్టు,,. పూసి రాలినట్టు

నేస్తం ఎంత నిశ్శబ్దంగా
నా జీవితంలోకి వచ్చావో
అంతే నిశ్శబ్దంగా వెళ్ళావు
వెళ్తూ వెళ్తూ బోలెడు వసంతాన్ని
బతుకంతా వర్షించి వెళ్ళావు
నీవు మిగిల్చిన జ్ఞాపకాల పూదోటలో
ప్రతి జ్ఞాపకం ఓ మొక్కై పూసినట్టు,,. పూసి రాలినట్టు
ఎన్నో జ్ఞాపకాలు గుండెల్లో పదిలపర్చావు
నిజానికవి జ్ఞాపకాలు కావు... ఓ ప్రవాహం
ప్రవాహాన్ని దాచుకోవడం ఎలా సాధ్యం....
అందుకే నేస్తం
ఆ జ్ఞాపకాల ప్రవాహం..
ఆ  అక్షర ఝరి.. చేస్తోంది నీకు అభిషేకం...